خط افق در عکاسی
خط افق در عکاسی
در عکاسی طبیعت، جایی که در کادر خط افق را قرار می دهید تاثیری قوی در تفسیر عکس شما دارد. تغییر مکان خط افق به وسیله ی بالا و پایین آوردن سر دوربین، توازن داخلی صحنه را عوض می کند. برای مثال، قرار دادن خط افق در بالای کادر، باعث تاکید به جزئیات پیش زمینه می شود و احساس بعد مسافت را افزایش می دهد.
هنگامی که برای به دست آوردن بیشترین عمق میدان، پیش زمینه را افزایش می دهید به مراقبت زیادی نیاز دارید. اگر دوربین شما حالت «تقدم دیافراگم» دارد، از گشادگی های کوچک دیافراگم (مانند F11 یا کوچکتر، F16 یا F22) استفاده کنید تا تصویر از وضوح کامل برخوردار شود. بعضی از دوربین های تک عدسی انعکاسی و دوربین های اتوماتیک معمولی، تنظیمات نورسنجی منظره را دارند و به صورت خودکار از کوچکترین دیافراگم مقدور خود استفاده می کنند. عکاسی از مکانی بلند و چرخاندن سر دوربین به سمت پایین به موازات سطح پیش زمینه، باعث کمک به افزایش وضوح تصویر می شود.
قرار دادن خط افق در سطح بسیار پایین، باعث جدا ساختن موضوع می شود. قرار دادن خط افق در میانهء تصویر که ترکیب بندی را به دو قسمت مساوی تقسیم می کند، شکستن قانونی مقدس در طراحی است، اما از آن نیز نگریزید. امتحان کنید، بدون خجالت، در حالت آینه مانند آسمان در برکه آب یا منظره دریاچه از این نوع ترکیب بندی استفاده کنید.
گاهی عدم وجود خط افق در تصویر بهتر می نماید. به جای کوشش برای یافتن بهترین جای خط افق، آن را از تصویر حذف کنید و به موضوع اصلی نزدیک تر شوید. در نهایت، ابدا مهم نیست که خط افق را کجای کادر قرار دهید، اما در توازن آن در تصویر بکوشید، مگر آنکه عمدا به خاطر درگیر کردن بیننده با تصویر آن را در جای غیر معمول بگذارید.
منبع سایت شاترباگ
محمد محمدیان