کنترل عمق میدان وضوح در عکاسی

کنترل عمق میدان وضوح در عکاسی

   سر فصل عمق میدان برای عکاسان مبتدی مشکل به نظر می آید، اما درک آن بسیار ساده است. عمق میدان ، فضایی از منظره است از نزدیک تا دور که دارای وضوح باشد. قدرت کنترل وضوح تصویر، تاثیر بی اندازه ای در عکس شما دارد. برای مثال: وقتی از منظره ای عکاسی می کنید که مایل هستید تا سر حد امکان تصویر شما دارای وضوح باشد، بنابراین عمق میدان وضوح باید بسیار زیاد باشد. اما در مواقع دیگر، مثلا هنگام عکاسی از پرتره به عمق میدان وضوح بسیار کمی نیاز است، تا اندازه ای که چهره را از پس زمینه جدا سازد.

   3 عامل در کنترل عمق میدان وضوح نقش دارد: فاصله کانونی عدسی، دیافراگم و فاصله عکاس از موضوع.

   فاصله کانونی کم، دیافراگم بسته و فاصله زیاد عکاس از موضوع باعث می شود که عمق میدان وضوح افزایش یابد. در حالی که عدسی های دارای فاصله کانونی زیاد، گشادگی زیاد روزنه (دیافراگم باز) و فاصله کم عکاس تا سوژه، از عمق میدان وضوح می کاهد.

   وقتی که شما از میان منظره یاب دوربین به موضوع تان می نگرید، نمی دانید تا چه فاصله ای واضح و چه مقدار آن محو است. این مساله در مورد دوربین های «ببین و بگیر» که شما به جای دیدن تصویر از میان عدسی، از منظره یاب جداگانه به موضوع نگاه می کنید، صادق است. در دوربین های تک عدسی انعکاسی شما از میان عدسی، در حالی که روی گشاده ترین روزنه تنظیم شده است، به موضوع می نگرید و زمانی که شما دکمه شاتر را تا نیمه فشار می دهید، گشادگی روزنه روی عددی که انتخاب کرده اید، تنظیم می شود.

   وقتی که با یک عدسی دورگیر متوسط می خواهید از چهره ای عکس برداری کنید، به نظر می رسد که ترافیک و جمعیت پشت سر موضوع محو شده اند، اما به علت این که شما از گشادگی بسته دیافراگم استفاده کرده اید، تمام پس زمینه در عکس ثبت خواهد شد. بسیاری از دوربین های تک عدسی انعکاسی دارای دکمه ای برای دیدن عمق میدان وضوح تصویر هستند که با فشار دادن آن، گشادگی دیافراگم به مقدار تنظیم شده بسته می شود و شما می توانید مقدار وضوح واقعی عکس را در کادر منظره یاب ببینید. هنگام انجام این عمل، مقداری از نور منظره یاب کم شده و تصویر تاریک تر به نظر می آید. اما شما با تشخیص موضوع خود می توانید در مورد مقدار عمق میدان وضوح تصمیم بگیرید.

منبع سایت شاترباگ