نوردهی متعدد در عکاسی
نوردهی متعدد در عکاسی
با انجام عمل نوردهی، بیش از یک بار روی فیلم می توانید تصاویر بصری عجیب و غریب و قابل توجهی را پدید آورید. تصاویر می توانند به صورت موضوعی در یک کادر گنجانده شوند و یا به طور ساده و با استفاده از طراحی گرافیکی آنها روی هم قرار گیرند. اغلب دوربین های تک عدسی انعکاسی و دوربین های «ببین و بگیر» دارای ابزار تنظیم نوردهی متعدد بر روی یک کادر هستند. در دوربین های قدیمی این عمل توسط دستگیره چرخان پیش برنده فیلم انجام می شد. به این شکل که پس از نوردهی دکمه خلاصی فیلم فشرده می شد، سپس دستگیره جلوبرنده فیلم را می چرخانید تا شاتر برای نوردهی بعدی کوک شود.
برای ساختن تصویری موثر، قبل از عکاسی احتیاج به طرح ریزی دقیقی می باشد. پیش از آن که عکاسی کنید باید نتیجه کار را به صورت ذهنی دیده باشید. به سادگی می توانید از یک رشته کوه عکس بگیرید، سپس به دنبال موضوعی دیگر بگردید تا آن را روی موضوع اولی قرار دهید. مگر موضوع دوم خود نمی تواند موضوع منحصر به فردی باشد؟ بنابراین بهتر است در ابتدا بدانید که هر تصویر چه خواهد بود، سپس آنها را به ترتیب و پشت سر هم عکاسی کنید. سعی کنید که هر عکس را مانند لایه ای ببینید که توسط لایه های دیگر کامل می شود، مثلا نمای نزدیکی از ساختمانی بگیرید و سپس تصویر سایه نمای نخلی را به آن اضافه کنید.
هر وقت که 2 یا 3 بار روی یک کادر نوردهی می کنید، تصویر بعدی باید زمان بیشتری در معرض نور قرار بگیرد. بعضی از دوربین های خودکار، این عمل را خود انجام می دهند. در حالی که شما می توانید به صورت دستی هم این عمل را انجام دهید. به عنوان یک قانون، برای هر تصویر اضافی باید به اندازه یک درجه دیافراگم از زمان نوردهی کاست. برای مثال، برای هر عکس باید به اندازه یک درجه دیافراگم کمتر از آنچه نورسنج نشان می دهد، نوردهی کرد.
منبع سایت شاترباگ